ΧΡΟΝΟΙ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗ ΔΙΗΓΗΣΗ - Όταν διηγούμαστε μια ιστορία, για να κάνουμε πιο ζωηρή την περιγραφή μας χρησιμοποιούμε συχνά τον ενεστώτα αντί για παρατατικό ή αόριστο. Ο ενεστώτας αυτός λέγεται διηγηματικός ή ιστορικός ενεστώτας. π.χ. Ανοίγει την πόρτα, ξεχύνεται στο δρόμο. - Και ο αόριστος, όπως και ο ενεστώτας, έχει πολλές χρήσεις. Μπορεί να δηλώνει την έναρξη, την επανάληψη, τη διάρκεια κ.ά. Σε διηγήσεις χρησιμοποιείται ο ιστορικός ή διηγηματικός αόριστος. π.χ. Χαρτί και καλαμάρι τα είπα στους γονείς του. /Πόρτα πόρτα έφτασε και στο σπίτι μου. - Ο παρατατικός δηλώνει πως αυτό που σημαίνει το ρήμα γινόταν στο παρελθόν εξακολουθητικά: π.χ. Περπατούσε μερόνυχτα. / Κάθε Κυριακή έτρωγαν μαζί. - Ο υπερσυντέλικος, δηλώνει μια ενέργεια που έγινε στο παρελθόν και η οποία είχε ολοκληρωθεί πριν αρχίσει μια άλλη ενέργεια που έγινε επίσης στο παρελθόν. π.χ. Όταν φτάσαμε στο στάδιο, η συναυλία είχε αρχίσει.

Ο σχηματισμός των αντίθετων με το στερητικό -α και -αν Το στερητικό α- μπαίνει μπροστά από λέξεις που αρχίζουν από σύμφωνο: π.χ. φιλόξενος - αφιλόξενος Το στερητικό αν- μπαίνει μπροστά από λέξεις που αρχίζουν από φωνήεν: π.χ. έτοιμος - ανέτοιμος Εξαιρέσεις: αήττητος, άοκνος, άοπλος, αόρατος, αόριστος, άυλος, άυπνος.