Οι περισσότεροι Βυζαντινοί ζούσαν στην ύπαιθρο. Τα πιο πολλά χωριά ήταν χτισμένα στις πλαγιές των λόφων, δίπλα σε πηγές. Στο κέντρο του χωριού υπήρχε η πλατεία και η εκκλησία. Κάθε χρόνο γινόταν πανηγύρι την ημέρα που γιόρταζε ο Άγιος της εκκλησίας.
Οι φτωχοί αγρότες έμεναν σε ισόγεια, μικρά σπίτια. Οι πλούσιοι ζούσαν σε μεγάλα, όμορφα, διώροφα σπίτια. Στα υπόγεια των σπιτιών τους υπήρχαν αποθήκες για τα τρόφιμα και για τα κρασιά. Όλοι, πλούσιοι και φτωχοί, φρόντιζαν να υπάρχει στο σπίτι τους σιτάρι, κρασί και λάδι, για να περάσουν τη χρονιά. Οι γυναίκες φρόντιζαν το σπίτι και τα παιδιά. Ύφαιναν και κεντούσαν. Γύρω από κάθε χωριό υπήρχαν κήποι και περιβόλια. Επίσης, υπήρχαν κοινόχρηστα δάση, για τη βοσκή των ζώων και για ξυλεία.
Οι κάτοικοι ήταν συνήθως γεωργοί και βοσκοί, ενώ στα νησιά ήταν ναυτικοί και ψαράδες.