Τον 8ο αιώνα ο αυτοκράτορας Λέων Γ' και αργότερα ο Κωνσταντίνος Ε' απαγόρευσαν στους πιστούς να προσκυνάνε και να λατρεύουν τις εικόνες. Επίσης, υποχρέωσαν τους μοναχούς και τους κληρικούς να υπηρετούν στον στρατό, πριν γίνουν μοναχοί ή κληρικοί. Αυτές οι αποφάσεις δημιούργησαν ταραχές στο κράτος, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν δύο παρατάξεις, οι εικονομάχοι και οι εικονολάτρες.
Οι εικονομάχοι συμφωνούσαν με τον αυτοκράτορα, ενώ οι εικονολάτρες διαφωνούσαν. Η αναταραχή αυτή κράτησε έναν αιώνα και είχε ως αποτέλεσμα πολλοί άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους, να καταστραφούν εικόνες και έργα τέχνης, να κλείσουν ναοί και μοναστήρια και τέλος να δημιουργηθούν προβλήματα ανάμεσα στο Βυζάντιο και στη Δυτική εκκλησία, που ήταν με το μέρος των εικονολατρών.
Αυτή η αναταραχή ονομάστηκε εικονομαχία. Η αυτοκράτειρα Θεοδώρα έβαλε τέλος στην αναταραχή με την Ζ' Οικουμενική Σύνοδο (843 μ.Χ.), που έλεγε ότι, όταν κάποιος προσκυνάει μία εικόνα, απευθύνεται προς τα πρόσωπα που εικονίζονται κι όχι προς το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένη.
Από τότε η εκκλησία μας γιορτάζει την Κυριακή της Ορθοδοξίας, που είναι η ημέρα αναστήλωσης των εικόνων, την πρώτη Κυριακή των νηστειών του Πάσχα.