ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Αναφορικές προτάσεις είναι οι εξαρτημένες προτάσεις που εισάγονται με αναφορικές αντωνυμίες (όποιος-όποια-όποιο,ο οποίος-α-ο, όσος-η-ο, ό,τι, που) ή με αναφορικά επιρρήματα (όπου, που, όπως, πως, όσο, καθώς, σαν). Υπάρχουν δύο είδη αναφορικών προτάσεων: Αναφορικές προσδιοριστικές Αυτές μας δίνουν μια πληροφορία απαραίτητα για την κατανόηση της κύριας πρότασης, γι’ αυτό και δε χωρίζονται με κόμμα από την κύρια. π.χ. Η μέρα που ανοίγουν τα σχολεία είναι κοντά. Αναφορικές μη προσδιοριστικές ή προσθετικές Αυτές μας δίνουν μια πληροφορία που δεν είναι απαραίτητη για την κατανόηση της κύριας πρότασης, γι’ αυτό και χωρίζονται με κόμμα από την κύρια. π.χ. Το σχολείο, που βρίσκεται κοντά μας, είναι εξαθέσιο.

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ Οι οδηγίες είναι κείμενα που δείχνουν τον τρόπο με τον οποίο μπορεί «κάποιος να κάνει σωστά μια ενέργεια (π.χ. να παίξει ένα παιχνίδι, να επισκεφτεί ένα μουσείο, να κατασκευάσει κάτι, κλπ). Δίνουμε οδηγίες; - Με κείμενο. - Με σύμβολα. - Με εικόνες - σχέδια. - Με συνδυασμό των παραπάνω. Οδηγίες για κατασκευές Αναφέρουμε: - Τα υλικά που θα χρειαστώ για την κατασκευή μου. - Τις οδηγίες με τη σωστή χρονική σειρά (χρησιμοποιώ επιρρήματα ή φράσεις που δείχνουν τη χρονική σειρά, όπως: στην αρχή, πρώτα, μετά, μόλις, ύστερα, μέχρι, στη συνέχεια, κατόπιν, αφού, τέλος κτλ.) ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ: - Να γράφουμε την καθεμία οδηγία σε διαφορετική σειρά. - Να γράφουμε μικρές και κατανοητές προτάσεις, ώστε ο αναγνώστης να τις καταλαβαίνει εύκολα. - Να περιγράφουμε λεπτομερώς κάθε ενέργεια. - Να χρησιμοποιουμε: -------------Προστακτική αορίστου -------------Οριστική ενεστώτα (στο β' πρόσωπο [σχεδιάζεις -ετε] ή στο α' --------------------πληθυντικό πρόσωπο [σχεδιάζουμε] -------------και (πιο σπάνια) Υποτακτική αορίστου με τη βοήθεια των ρημάτων ------------------πρέπει και μπορώ (πρέπει να σχεδιάσεις, πρέπει να σχεδιάσουμε).