ΕΥΘΥΣ ΚΑΙ ΠΛΑΓΙΟΣ ΛΟΓΟΣ Στον ευθύ λόγο μπορούμε με ευθύ, άμεσο τρόπο να ακούσουμε ή να διαβάσουμε τα λόγια κάποιου όπως ακριβώς τα είπε. Π.χ. «Τελείωσα το μαθήματα μου!» είπε η Μαρία. Στον πλάγιο λόγο, ένα τρίτο πρόσωπο μας μεταφέρει έμμεσα αυτά τα λόγια. Π.χ. Η Μαρία είπε ότι τελείωσε τα μαθήματα της.

ΕΙΔΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ Οι ανεξάρτητες προτάσεις, ανάλογα με το περιεχόμενο τους, διακρίνονται σε: α) Προτάσεις κρίσεως. Είναι προτάσεις με τις οποίες αυτός που μιλάει θέλει να δώσει μια πληροφορία, να δηλώσει κάτι, να διατυπώσει μια γνώμη ή να κρίνει κάτι. Π.χ. Το πλοίο σαλπάρισε. - Το δωμάτιο σου είναι ευρύχωρο. β) Προτάσεις επιθυμίας. Είναι προτάσεις με τις οποίες αυτός που μιλάει θέλει να εκφράσει παράκληση, προτροπή, ευχή και γενικά μια επιθυμία του. Π.χ. Μείνε λίγο ακόμα. - Έλα μαζί μας. γ) Προτάσεις επιφωνηματικές. Είναι προτάσεις με τις οποίες εκφράζεται έκπληξη ή θαυμασμός για κάτι και γενικά ένα έντονο συναίσθημα. Στο γραπτό λόγο συνοδεύονται από θαυμαστικό (!). Π.χ. Τι υπέροχη ζωγραφιά! - Θαυμάσιο τραγούδι! δ) Προτάσεις ερωτηματικές. Είναι προτάσεις με τις οποίες διατυπώνεται μια ερώτηση. Στο γραπτό λόγο συνοδεύονται από ερωτηματικό (;). Π.χ. Πώς λέγεσαι; - Πότε θα επιστρέψεις;

ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ Αντωνυμίες λέγονται οι λέξεις που χρησιμοποιούμε στη θέση ονομάτων. Μας βοηθούν να αναφερόμαστε σε πρόσωπα ή πράγματα χωρίς να χρειάζεται να τα επαναλαμβάνουμε συνέχεια. Ανάλογα με το τι φανερώνουν, κατατάσσονται σε οκτώ είδη: 1. προσωπικές (= φανερώνουν τα τρία πρόσωπα του λόγου) 2. κτητικές (= φανερώνουν σε ποιον ανήκει κάτι) 3. αυτοπαθείς ( = φανερώνουν πως το πρόσωπο που ενεργεί δέχεται την ενέργεια του ρήματος ) 4. οριστικές (= ορίζουν ακριβώς ένα ουσιαστικό) 5. δεικτικές (= τις χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να δείξουμε κάτι) 6. αναφορικές (= αναφέρονται σε άλλες λέξεις μέσα στην πρόταση για να τις εξηγήσουν) 7. ερωτηματικές (= τις χρησιμοποιούμε όταν ρωτάμε κάτι) 8. αόριστες (= φανερώνουν κάποιο πρόσωπο, ζώο ή πράγμα χωρίς να το ονομάζουν ) >> Να θυμάμαι για τις αντωνυμίες

ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ Φανερώνουν τα τρία πρόσωπα του λόγου (εγώ, εσύ, αυτός)  Έχουν δυνατούς τύπους: ... και αδύνατους τύπους που δεν τονίζονται.