ΕΠΙΘΕΤΑ Τα επίθετα είναι λέξεις που περιγράφουν ένα χαρακτηριστικό των ουσιαστικών που συνοδεύουν. Έχουν τρία γένη (αρσενικό, θηλυκό και ουδέτερο) και παίρνουν το γένος των ουσιαστικών που συνοδεύουν. Π.χ. (σοβαρός άνθρωπος, έξυπνη κοπέλα, πιστό σκυλί) Για να περιγράψουμε τα προτερήματα κάποιου: ήρεμος, έξυπνος, ευγενικός, ανεξάρτητος, συναισθηματικός, ευαίσθητος, ακούραστος, εύθυμος, τίμιος, δίκαιος, προσεκτικός, αγαπητός, πρόθυμος, ζεστός, τολμηρός, γενναίος, φιλήσυχος, βολικός, σοβαρός, αστείος, κ.ά. Για να περιγράψουμε τα ελαττώματα κάποιου: επιπόλαιος, ζαβολιάρης, δυσάρεστος, ψυχρός, πονηρός, κακός, ύπουλος, ευέξαπτος, αγενής, άγριος, άτολμος, ιδιότροπος, πεισματάρης, κατσούφης, νευρικός, ζηλιάρης, κατσούφης, δειλός, κ.ά. Τα επίθετα είναι μια μεγάλη οικογένεια. Μπορούμε να τα μελετήσουμε καλύτερα χωρισμένα σε ομάδες.

ΜΕΤΟΧΕΣ Φτιάχνονται από ρήματα κι έχουν κατάληξη -μένος, -μένη, -μένο(η κλιτή μετοχή - παθητική φωνή) και -οντας/-ώντας (η άκλιτη μετοχή - ενεργητική φωνή). Πολλές φορές οι μετοχές χρησιμοποιούνται ως επίθετα. Μια μετοχή όταν έχει θέση επιθέτου, είναι δίπλα από το ουσιαστικό που συνοδεύει. Αν βρίσκεται σε οποιαδήποτε άλλη θέση μέσα σε μια πρόταση δεν θεωρείται επίθετο. Παράδειγμα: Οι φυλακισμένοι ληστές εξεγέρθηκαν. (η μετοχή είναι σε θέση επιθέτου) Οι ληστές έμειναν φυλακισμένοι ισόβια. (η μετοχή δεν θεωρείται επίθετο)

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Όταν περιγράφουμε το χαρακτήρα κάποιου αναφέρουμε πώς σχηματίσαμε την άποψή μας, λέμε γιατί βγάλαμε αυτό το συμπέρασμα. Χρησιμοποιούμε αιτιολογικές προτάσεις. Αιτιολογικές λέμε τις προτάσεις που φανερώνουν την αιτία για την οποία γίνεται κάτι. (Απαντάνε στην ερώτηση: γιατί;) π.χ. Δεν έμεινε για καφέ, γιατί είχε αργήσει. Επειδή είχε περάσει η ώρα, έφυγα. Οι αιτιολογικές προτάσεις εισάγονται με τις λέξεις: γιατί, επειδή, διότι, αφού, μια και, καθώς, μια που, για να, εφόσον, καθώς, σαν να, και που, που. Οι αιτιολογικές προτάσεις, χωρίζονται συνήθως από τις προτάσεις που προσδιορίζουν με κόμμα, εκτός κι αν είναι πολύ σύντομες.